Annemarie van de Mond tarafından yönetilen Netflix suç gerilim filmi Hacker Wars The Takeover, izleyicileri ahlaklı bir bilgisayar korsanının gözünden aksiyon dolu bir yolculuğa çıkarıyor. Film, cinayetle suçlandıktan sonra hayatı alt üst
Ancak ikili, hayal ettiklerinden daha derinlere inen bir komployu ortaya çıkarır. Bu komplo üzerinden film, modern veri odaklı dünya ve teknolojinin toplum üzerindeki etkilerini yorumluyor. Bu nedenle, izleyiciler hikayenin gerçek olaylardan veya olaylardan ilham alıp almadığını merak etmelidir. Hacker Savaşları 'The Takeover'ın gerçek bir hikayeye dayanıp dayanmadığını öğrenmek istiyorsanız, bilmeniz gereken her şey burada!
Hayır, 'Devralma' gerçek bir hikayeye dayanmıyor. Film, senaristler Hans Erik Kraan ve Tijs van Marle'nin orijinal konseptine dayanıyor. Önerme, bir cinayet için çerçevelenen ve masumiyetini kanıtlaması gereken etik bir hacker'ı takip ediyor. Buna karşılık, hayatını değiştiren bir siber güvenlik komplosunun içine çekilir. Gerçekte, Hollanda merkezli bir etik hacker'ın bir cinayet davasına yanlışlıkla karıştığına dair bir rapor yok . Dahası, yapımcılar hikayenin gerçek olaylarla bağlantısı hakkında da yorum yapmadı. Dolayısıyla filmin gerçek bir hikayeden uyarlanmadığı da aşikar.
Bunun yerine, film kurgusal bir hikaye anlatıyor ve 21. yüzyılın başlangıcından bu yana sinemada popüler hale gelen bilgisayar korsanlığı ve siber güvenlik türünün mecazlarını araştırıyor . Sonuç olarak film, Baran bo Odar'ın yönettiği ' Ben Kimim ' ile kıyaslanabilir. Bununla birlikte, film, verilerin son derece savunmasız ve kolayca çalındığı modern siber güvenlik sahnesinin yaratıcı ve dokunaklı bir şekilde yeniden yaratılmasıyla gerçekliğin bir benzerini barındırıyor. Sonuç olarak, film, bilgisayar korsanlığı ve veri kötüye kullanımı hakkında bazı düşündürücü argümanlar ortaya koyuyor. Sonuç olarak, Hacker Savaşları 'The Takeover', tür mecazlarına dayanan ve izleyicileri eğlendiren yüksek oktanlı aksiyonla dolu kurgusal bir hikaye. Bununla birlikte, temasını ve ortamını kullanarak bazı sosyal yorumlar da yapar.
Filmde, Rotramax ve Xiao Ming, Mel'in düşüşünün arkasında olduğu ortaya çıkan iki büyük şirkettir. Filmin başlarında, Mel'in kendi alanlarında yenilikçi çözümler geliştiren bir nakliye şirketi olan Rotramax için rutin olarak güvenlik kontrolleri yapmak için çalıştığı belirlendi. Şirket, ülkeyi modern teknoloji tabanlı toplu taşımada yeni bir çağa sokacak kendi kendine çalışan bir otobüs inşa ediyor. Rotramax adında gerçek bir nakliye şirketi yoktur. Bununla birlikte, Mercedes de dahil olmak üzere birçok şirket, sürücüsüz otobüsleri test etti. Bu nedenle, Rotramax'ın gerçeklikle bazı paralelliklerinin olduğu açıktır.
Filmde, Rotramax otobüsü Çinli ortakları Xiao Ming tarafından tasarlanan yüz tanıma yazılımını kullanıyor. Şirket, yazılımını otobüs yolcuları hakkında veri toplamak ve hassas ayrıntılar da dahil olmak üzere özel bilgilerini çalmak için kullanır. Sonuç olarak, Xiao Ming müşterilerin gizliliğini ihlal ediyor. Xiao Ming gerçek bir şirkete dayanmasa da, birkaç Çinli şirket ve uygulama , kullanıcılarının verilerini çalmakla suçlanıyor . Bu nedenle, Xiao Ming de gerçeklikle bazı benzerlikler paylaşıyor.
Sonuçta, Rotramax ve Xiao Ming, filmin anlatısını ilerletmeye yardımcı olan kurgusal şirketlerdir. Ancak, her iki şirket de gerçekte kök salmıştır. Ayrıca, Rotramax ve Xiao Ming'in operasyonları, hikayenin siber güvenlik temasını gerçekçi bir şekilde ele almasına izin veriyor. Şirketler aracılığıyla anlatı, veri güvenliği ve modern toplumda yaygın olan yazılım şirketleri tarafından kullanıcı verilerinin bariz şekilde kötüye kullanılması gibi konular hakkında bazı keskin soruları gündeme getiriyor.
