"İlk başta başaramazsan, dene, tekrar dene" eski deyiş böyle der. Ama beğensek de beğenmesek de her şeyde iyi olamayız.
KAZANAN ETKİSİ
Başarısızlığın vücudumuza ne yaptığını anlamak için, öncelikle başarılı olduğumuzda bize ne olduğunu bilmek faydalı olacaktır. Forbes'a göre bilimin bunun için bir terimi var: Ian Robertson'ın 2012 tarihli "Kazanan Etkisi: Güç Beyninizi Nasıl Etkiler?" adlı kitabından alınan kazanan etkisi! Forbes'un yazdığı gibi, bir şeyi - gerçekten herhangi bir şeyi - başarmak için yola çıktığımızda, beyinlerimiz ve bedenlerimiz dopamin, serotonin ve endorfinlerle dolup taşar. Bize o coşkulu duyguyu veren, oraya geri dönüp iyi olduğumuz şeyi tekrar deneme isteği uyandıran her şey. Kazanmak bizi iyi hissettirdiği için ona bağlı kalırız ve kaçınılmaz olarak daha iyi oluruz.
Psychology Today'in belirttiği gibi, diyetimizde yeterli miktarda glikoz bulunması bilişsel işlevi, daha iyi yemeyi, daha iyi düşünmeyi ve başarılı olmayı etkiler. Evrimsel bir bakış açısıyla bakıldığında, her şey mantıklı. İyi olduğumuz görevleri arar ve tekrarlarız ve zamanla onlarda daha iyi hale geliriz. Bunu yaparken, beynimizde nöral yollar oluşur ve derinleşir, bu da kendimizi daha güvenli ve emin hissetmemize yardımcı olur.
Bu şekilde büyüyor ve öğreniyoruz ve aynı zamanda hayatta kalmak için yapmamız gereken her şeyi yapmaya bizi teşvik eden, doğal, hatasız bir mekanizma. Ancak işler planlandığı gibi gitmediğinde ne olur? Başarı gibi, başarısız olduğumuzda, beyinlerimiz kimyasal bir kokteylle bombardımana tutulur, IEA'ya göre bu sefer farklı bir karışım.
KAYBETMEK BİR NEDENDEN DOLAYI İYİ HİSSETTİRMİYOR
Başarısız olduğumuzda, kendimizi iyi hissettiren kimyasallar yerine, beyinlerimiz stres hormonu olan kortizol ile dolar. Heartmanity'nin belirttiği gibi, kortizol savaş ya da kaç tepkisini tetikler ve hayal kırıklığı ve utanç gibi duyguları, başarısızlık yaşadıktan sonra yeterince yaygın olan duyguları düzenler. Yüksek stresli bir durumdayken, alt beynimiz sürücü koltuğunu üst bilişsel işlevimizden devralır.
Sonuç olarak, genellikle istemsiz olarak daha duygusal ve tepkisel hale geliriz. Bazı insanlar bu duygularla motive olsa da, IEA'nın yazdığı gibi, gerçek veya algılanan başarısızlıklar üzerinde durma, zihnimizde ve bedenimizde kimyasal reaksiyonu yeniden yaratma, bu sinir yollarını derinleştirme eğilimindeyiz.
Başarısızlığın üstesinden gelmek için, bu duyguları beynimizde yeniden çerçevelemek en iyisidir. Küçük hedefler belirleyin, dopamin ödülünüzü kazanın ve yavaş yavaş bu fizyolojik tepki kaybolacaktır. Heartmanity'ye göre, herkes zaman zaman başarısızlık yaşar ve duygularınızı bastırmamak, neyin yanlış gittiğine odaklanmak yerine onlardan öğrenmeye çalışmak önemlidir.
IEA ile konuşan nörolog Dr. Judy Willis, "Amacımız, çabalarınızın ilerleme sağlayacağına dair beyninizin beklentilerini yeniden düzenlemek, artan zorluklara rağmen, hedefi gerçekten istemeniz gerekiyor. Bu, meydan okuma zamanı değil. Yapman gerektiğini düşündüğün ama gerçekten yapmayı dört gözle beklemeyeceğin bir şeyle kendi kendine." Bunun yerine Willis, "Yolda ve bitişte keyif alacağınız bir hedef seçin" dedi.
