Keçiboynuzu yetiştiriciliği ve püf noktaları

Keçiboynuzu Bitkisi Genel Özellikleri

Keçiboynuzu (Ceratonia siliqua), baklagiller familyasından, Akdeniz kökenli bir ağaç türüdür. Ağacın meyveleri uzun, kahverengi baklalardır ve içinde birçok tohum barındırır. Meyvesi, hayvansal yemden çikolata alternatifine kadar birçok alanda kullanılır. Kuraklık ve toprak türüne yüksek toleransı vardır. Yüksek enerji değeri ve besin içeriği ile dikkat çeker. Ayrıca çok yıllık ve uzun ömürlü olması, sürdürülebilir bir tarım modeli oluşturur.

Keçiboynuzu Yetiştiriciliği Nasıl Yapılır?

Keçiboynuzu yetiştiriciliği uygun iklim koşullarında doğru bakım teknikleri uygulandığında zor olmayan bir süreçtir. Şimdi keçiboynuzu yetiştiriciliği püf noktaları nelerdir inceleyelim:

Toprak Seçimi ve Hazırlığı: Keçiboynuzu ağacı, genellikle iyi drenajlı, kumlu ya da killi toprakları tercih eder. Toprağın pH seviyesi 6-7,5 arasında olmalıdır. Toprak hazırlığı için derin sürüm yapılabilir, organik madde eklemesiyle toprak iyileştirilebilir.

Fidan Seçimi ve Dikim: Yüksek verim için sertifikalı fidanlar tercih edilmelidir. Dikim, sonbahar aylarında veya ilkbaharın başlarında yapılabilir. Dikim derinliği 60-80 cm, aralıklar ise en az 4-5 metre olmalıdır.

Sulama: Keçiboynuzu ağacı kuraklığa dayanıklıdır ancak özellikle meyve oluşum dönemlerinde düzenli sulama gerekmektedir. Haftada bir sulama genellikle yeterli olmaktadır.

Gübreleme: İlk yıllarda azotlu gübre kullanılabilir. Olgun ağaçlar için potasyum ve fosforlu gübreler önerilir. Gübreleme, genellikle ilkbahar ve yaz aylarında yapılır.

Budama: Budama işlemi, ağacın sağlığı için önemlidir. Özellikle ilk yıllarda şekil alması için yapılır. Meyve verimini artırmak için de düzenli budama yapılmalıdır.

Hastalık ve Zararlı Kontrolü: Keçiboynuzu, genellikle hastalıklara ve zararlılara karşı dayanıklıdır. Ancak önlem amaçlı olarak periyodik ilaçlamalar yapılabilir.

Hasat: Meyveler genellikle sonbaharın sonlarına doğru olgunlaşır. Hasat işlemi elle ya da mekanik yöntemlerle yapılabilir.
Keçiboynuzu Yetiştirme Koşulları Neler?

Keçiboynuzu ağacı, özellikle Akdeniz iklimine uygun, kuraklık ve tuzluluk koşullarına oldukça dayanıklı bir bitkidir. Ancak, optimum yetiştirme koşulları için birkaç temel unsur dikkate alınmalıdır.

İklim Koşulları: Keçiboynuzu, sıcak ve kuru iklimi sever. Yüksek sıcaklık ve düşük nem oranları, bitkinin daha hızlı gelişim göstermesini sağlar. Ancak, -6 ila -7°C'ye kadar olan düşük sıcaklıklara da dayanıklıdır. Yüksek nem oranı ve su birikintileri, kök hastalıklarına yol açabilir.

Toprak Koşulları: İyi drenajlı, hafif kumlu ya da killi topraklar idealdir. Toprağın pH seviyesi 6-7,5 arasında olmalıdır. Tuzluluk toleransı oldukça yüksektir.

Sulama: Keçiboynuzu ağaçları, kuraklık koşullarına dayanıklı olsalar da, özellikle meyve oluşumu ve büyümesi dönemlerinde düzenli sulama gerekebilir. Sulama, damla sulama sistemleri ile daha etkin bir şekilde yapılabilir.

Yükseklik: Deniz seviyesinden yüksek yerlerde yetiştiricilik genellikle önerilmez. İdeal rakım 0-700 metre arasındadır, ancak bu değer lokal iklim koşullarına bağlı olarak değişebilir.

Rüzgar ve Güneş: Direkt güneş ışığı ve iyi hava sirkülasyonu, keçiboynuzu ağacının sağlıklı gelişimi için önemlidir. Rüzgarlı bölgelerde bitkinin rüzgara maruz kalmaması için korunaklı alanlar seçilmelidir.

Yer Seçimi: Keçiboynuzu, genellikle taşlı ve engebeli arazilere uyum sağlayabilir. Ancak, daha düzgün ve taşsız topraklar işçilik maliyetlerini azaltır ve hasadı kolaylaştırır.

Keçiboynuzu Yetiştiriciliği Karlı mıdır?

Keçiboynuzu yetiştiriciliği, meyvesinin birçok alanda kullanılabilmesi ve dayanıklılığı sayesinde oldukça karlıdır. Yüksek enerji ve besin değeri, meyvesinin hayvan yemi olarak da kullanılabilmesini sağlar. Ayrıca, meyvesi işlendikten sonra farklı sektörlere de satılabilir. Keçiboynuzu boya, plastik, tekstil, petrol, kağıt, mobilya sektörü gibi çeşitli kullanım alanlarına sahiptir.

Keçiboynuzu Yetiştiriciliğinde Devlet Desteği Var mı?

Keçiboynuzu hem meyvesi hem tohumundan yararlanılan bir ağaçtır. Aynı zamanda kuraklığa karşı dayanıklılığıyla bilinir. Bu sebeple gelir getirici ağaçlandırma kapsamında devlet desteğine tabidir. Bu destekler hibe kredi desteği olarak karşımıza çıkmaktadır. Orman Genel Müdürlüğü Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Hizmetlerine İlişkin Yönetmelik kapsamında;

Gerçek veya tüzel kişilere onaylı uygulama projesine göre bozuk orman alanlarında, orman içi açıklıklarda, hazine arazilerinde, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan arazilerde ve sahipli arazilerde asli tür ve/veya odun dışı orman ürünü veren ağaç ve ağaççık türleri ile yapacakları özel ağaçlandırma, özel imar-ihya ve özel orman fidanlık çalışmaları için hibeye esas yatırım giderleri cetveli tutarının yüzde 25’i kadar,

Orman köyü nüfusuna kayıtlı olan ve o köyde ikamet eden gerçek kişilere onaylı uygulama projesine göre 3 hektara kadar yapacakları özel ağaçlandırma ve özel imar-ihya çalışmaları için bir defaya mahsus olmak üzere hibeye esas yatırım giderleri cetveli tutarının yüzde 65’i kadar hibe verilebilir.