1954 yılında yaptığı Rodos Heykeli tablosu, sanatçının geçmişten günümüze evrimleşen sanat anlayışının ve Hollywood’a olan ilgisinin bir yansıması olarak öne çıkıyor.
Dalí, bu eseri 1956 yılında hazırlanan Dünyanın Yedi Harikası belgeseli için oluşturduğu yedi parçalık serinin bir parçası olarak tamamladı. Ancak tablo, belgeselde kullanılmadı ve 1981 yılında Bern Sanat Müzesi'ne bağışlandı. Bugün hâlâ burada sergilenen eser, sanatçının gerçeküstü anlayıştan daha tarihsel ve bilimsel konulara yöneldiği dönemini simgeliyor.
Rodos Heykeli, Antik Yunan’da MÖ 3. yüzyılda güneş tanrısı Helios adına yapılan devasa bir heykeldi. MÖ 226'daki büyük bir depremle yıkıldığı bilinen bu heykel, Antik Dünyanın Yedi Harikası’ndan biri olarak kabul edilmektedir. Ne var ki, heykelin asıl yapısı hakkında kesin bir bilgi bulunmamakta, tarihçiler arasında farklı görüşler öne sürülmektedir.
Dalí’nin tablosu, bu heykelin ünlü liman girişinde iki bacak arasında bir geçit oluşturduğu geleneksel tasvirlerinden farklı olarak, heykelin limanın bir kenarında durduğu alternatif teoriyi benimsiyor. Bu fikir, British Museum'da görev yapan heykeltıraş ve konservatör Herbert Maryon’un 1953'te öne sürdüğü hipotezlerden ilham alıyor. Maryon, heykelin içinin boş olabileceğini ve kumaş benzeri bir ek destek noktasıyla sabitlendiğini savunuyordu. Dalí, tablosunda bu unsurları bir araya getirerek, tarihe sanatsal bir yorum katmıştır.
Dalí, Hollywood’a karşı her zaman büyük bir ilgi beslemiş, film endüstrisini sürrealizmin doğal bir alanı olarak görmüştü. Walt Disney, Cecil B. DeMille ve Marx Kardeşleri'ni "üç büyük Amerikan sürrealisti" olarak tanımlayan sanatçı, 1937'de Surrealism in Hollywood adlı makalesinde sinema dünyasını övgüyle anlatmıştı.
Bu bağlamda, Dalí’nin Dünyanın Yedi Harikası belgeseli için yaptığı eserler, onun sinema ile sanatı birleştirme çabasının bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Tabloda kullanılan dramatik perspektif, izleyicinin sanki heykelin altından ona baktığı izlenimini yaratırken, devasa ölçekteki figür, Hollywood’un gösterişli ve ihtişamlı görsel anlatımına da bir gönderme yapıyor.
Dalí’nin Dünyanın Yedi Harikası serisinden diğer eserler yıllar içinde sanat piyasasında büyük ilgi gördü. Örneğin, Olympian Zeus Heykeli adlı tablosu 2009 yılında Sotheby’s müzayedesinde 482.500 dolara satıldı ve şu anda Japonya'daki Morohashi Modern Sanat Müzesi'nde sergileniyor. 2013'te Artemis Tapınağı adlı tablosu 845.000 dolara alıcı bulurken, Babil'in Duvarları adlı eser ise beklenen fiyatı karşılamayarak satışa çıkmasına rağmen satılamadı.
Ancak, Dalí’nin taş baskıları ve imzalı kopyaları sanat dünyasında tartışmalı bir konu olmuştur. On binlerce boş sayfa imzalaması ve daha sonra bu sayfalar üzerine eserlerinin basılması, bazı koleksiyonların değerini tartışmalı hale getirmiştir. Sanat tarihçileri, Dalí’nin bu süreci "tarihin en büyük mali dolandırıcılıklarından biri" olarak değerlendirmektedir.
Salvador Dalí'nin Rodos Heykeli tablosu, sanatçının tarih, bilim ve sinema sevgisinin birleşimini gözler önüne seriyor. Antik dünyanın en büyük gizemlerinden birini modern bir yorumla ele alan Dalí, bu eseriyle sadece sanatsal dehasını değil, aynı zamanda entelektüel merakını da ortaya koyuyor. Bugün Bern Sanat Müzesi'nde sergilenen bu eser, Dalí’nin Hollywood etkisi altında geçirdiği evrimin önemli bir yansıması olarak sanat dünyasında yerini koruyor.