Eski bir polis memuru, ergenlik çağındaki kızıyla birlikte, karısının bir suç çetesinin elinde ölümü için adalet arıyor.
Eski bir polis memuru, ergenlik çağındaki kızıyla birlikte, karısının bir suç çetesinin elinde ölümü için adalet arıyor.
Bu devam filmini anlamak için The Squad: Home Run'ın 2015 önceki filmini izlemenize (hatta farkında olmanıza) gerek yok, çünkü filmin gönülsüz aksiyon sahnelerinde ve ilkel gizem çözümlerinde umursanacak yeterli şey yok. Her ne kadar eski polis Niels Cartier (Alban Lenoir tarafından canlandırılıyor) ile asi ergen kızı Charlotte-Serge (Cassiopée Mayance) arasında ilginç bir dinamik vaat etse de bu karakterler de klişeye giriyor. Onların ortak acıları üzerine kurulu bir ilişki kurmaları yerine, tüm bu duygular bariz nesil farklılıklarına ilişkin şakalar için bir kenara itiliyor. Film yeterince izlenebilir (her ne kadar ilgi çekici bir eğlenceden çok beyaz gürültü olsa da) ama sonunda her şey anlamsız görünüyor; hiçbir yere varmayan bir macera.
Film, Cartier'i savaşamayan bir aksiyon kahramanı olarak tanıttığı zaman en ilgi çekici halini alıyor. Kızıyla birlikte girdiği ilk büyük dövüş sahnesi çoğunlukla onların dayak yemesinden oluşuyor. Ve bu iyi bir şey çünkü Cartier'i, cesareti ve ısrarı nedeniyle kök salmaya değer gerçek bir sıradan insan olarak yeniden kurmayı vaat ediyor. Film elbette bunu hızlı bir şekilde geri alıyor ve onu silahlı haydutları beyzbol sopasından başka bir şeyle yenemeyen basmakalıp bir baş belası olarak tasvir ediyor. Bitene kadar eğlenceliydi.
