Türkiye’de konusu sosyal medya olan ilk televizyon programını 2010 yılında Tıkırtı Gazetesi adıyla yapmıştım.
O zamanlar X’in adı Twitter’dı, Türkiye’deki üye sayısı da 30 bin civarındaydı.
Instagram yoktu, Facebook Türkiye’ye geleli sadece iki sene olmuş, Farmville oyununda çiftçilik tecrübemiz yeni başlamıştı.
Programa hazırlık devresinde o dönem dünyada sosyal medyaya dair yayınlanan ne varsa okumuş, izlemiştim.
Adını hatırlayamadığım Macar bir sosyolog, şöyle bir tanımlama yapmıştı:
“Her insanın içerisinde bir röntgenci bir de teşhirci taraf vardır. Sosyal medya dediğimiz şey, bu iki noktayı da beslediği için insanlığın kayıp halkası olabilir.”
Artık göz göze gelemeyen, günde 7-8 saati ekrana bakarak geçen insanlar olarak sosyal medya burnumuzdaki halka haline geldi.
Daha acısı sosyeteye özenen büyük rakamların peşindeki fenomenler de, harçlık peşinde koşan Tiktok’çular da beden üzerinden yürüyorlar.
Sıradan insanların biraz et göstererek tanrıça muamelesi gördükleri bir yer oldu sosyal medya evreni.
X biraz daha farklı kaldı, eskiden sadece sanatçı adaylarından duyduğumuz “toplum beni anlamıyor” sözünü tekrar edenlerin yeri oldu orası.
Kusurun küçük kısmı, bebeği ağlarken eteğini açan anne ya da saçma meme şovu yapanlardaysa, kusurun büyük kısmı bu saçmalıkları büyük bir açlıkla seyredebilenlerde.