Kadriye Kaan, Diyanet Akademisi Başkanı Doç. Dr. Enver Osman Kaan’ın annesi olarak hayata veda etti. Merhumenin cenaze merasimi dualarla gerçekleştirildi. Yaşadığı topluma olan katkılarıyla hatırlanacak olan Kadriye Kaan, sevenleri tarafından son yolculuğuna uğurlandı.

Diyanet Akademisi'nde Duygu Dolu Anlar

Kadriye Kaan'ın cenaze namazı, oğlu Doç. Dr. Enver Osman Kaan tarafından kıldırıldı. Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Prof. Dr. İbrahim Hilmi Karslı, cenaze merasiminde helallik aldı. Duaların edileceği bu anlamlı an, birçok kişi tarafından büyük bir duygusallık içerisinde yaşandı. Merhumeye yönelik yapılan dualar, hem ailesinin hem de katılanların duygularını bir araya getirdi. Bu tür törensel etkinlikler, kaybedilen yakınların bir araya gelmesi ve destek olmaları açısından da önemli bir fırsat sunmaktadır. Cenaze namazında aile bireyleri ve yakın dostların bir arada bulunması, topluluk bağlarının güçlenmesine de katkı sağladı.

Katılımcılar ve Destek Mesajları

Cenaze merasiminde Trabzon'un üst düzey yöneticileri de yer aldı. Trabzon Valisi Aziz Yıldırım, vali yardımcıları, Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Prof. Dr. İbrahim Hilmi Karslı ve Din Hizmetleri Genel Müdürü Dr. Şaban Kondi'nin yanı sıra, Trabzon İl Müftüsü Selami Aydın, il ve ilçe müftüleri ile eğitim merkezi müdürleri de katıldı. Bu kalabalık katılım, Kadriye Kaan’ın toplumsal hayatta ne denli önemli bir figür olduğunu da gözler önüne serdi. Cenaze merasiminin büyük bir katılımla gerçekleşmesi, tüm katılımcıların Yüce Allah’a dua ederek merhumeye olan saygılarını göstermeleri açısından anlamlıydı.

Taziyeler ve Kayıp Acısı

Kadriye Kaan’a Allah’tan rahmet dileyen birçok kişi, başta oğlu Doç. Dr. Enver Osman Kaan olmak üzere tüm ailesine ve sevenlerine sabır temennisinde bulundu. Kayıp acısı yalnızca yakın aile bireyleriyle sınırlı kalmayıp, toplumu saran bir hüzne dönüşmüştür. Diyanet Akademisi ve Diyanet camiası, bu süreçte Kadriye Kaan’ın bıraktığı izlerin farkında olarak yaşanan bu acıyı paylaşıyor. Merhumeyi anma ve hatırlama bir toplum olarak ortak bir his ve dayanışma bilinci oluşturuyor. Bu tür acılar, kayıpların ardında kalan güzel anılarla daha kolay atlatılmakta, toplumsal manevi bağlar güçlenmektedir.