Prof. Dr. Üçüncü, 10 yıl süreyle her yıl 150 milyar dolarlık üretim yatırımı yapılması gerektiğini savunuyor.

Prof. Dr. Üçüncü, açlık, yoksulluk ve düşük maaşların bireylerin tercihleri olduğunu dile getirerek, bu sorunların çözümünün bir politika meselesi olduğunu ifade ediyor. Kendisinin sunduğu siyasi teklife göre, Gayri Safi Milli Hasıla'nın (%15'i) ilk kısmına vergi ve kamu maliyesi politikaları aracılığıyla el koyularak bu kaynaklar üretime yönlendirilecek.

Üçüncü'nün planına göre, 1,5 trilyon doların geri dönüşümü hesaplanarak milli gelirin en az üç kat artırılması hedefleniyor. Bu projenin gerçekleşmesi için ise 10 önemli işadamının, her birinin 1 milyon dolarlık katkıda bulunması gerekiyor.

Türkiye'nin tasarruf miktarının yeterli olmadığını belirten Üçüncü, tasarruf etmesi gerekenlerin kaynaklarını doğru kullanmadığını ifade ediyor. Kamu harcamalarının tek bir hesapla planlandığında ekonomik sorunların çözüleceğine inanıyor ve GSMH'nın servet olarak dışarı aktarıldığına dikkat çekiyor.

Prof. Dr. Kemal Üçüncü, Türkiye'nin sadece üretim yatırımlarıyla kalkınabileceğini, diğer yaklaşımların eksik veya yanıltıcı olduğunu vurguluyor. Kendisinin ekonomik politikalarına ve felsefesine odaklanılması gerektiğini belirtirken, Türk siyasetini "panayır hokkabazlığı" olarak tanımlıyor.

Prof. Dr. Üçüncü'nün bu çağrısı, ülkenin ekonomik kalkınması ve işsizlik sorununun çözümüne dair önemli bir tartışma başlatmış durumda.