Anneler bebekleriyle gebelik süresi boyunca doğal bir bağ kurar. Ancak bu durum babalar için geçerli değil. Doğum sonrası kucağına bebeğini alan babalar bazen bağ kurmakta zorlanabiliyor.
Ebeveyn ve çocuk arasındaki bağlanma anne ve baba açısından farklılıklar gösteriyor. Anneler gebelik boyunca karnında taşıdığı bebeği ile fiziken zaten bir bağ kurarken babalar için aynı şeyi söylemek mümkün değil.
Bazı babalar doğumdan sonraki ilk birkaç dakika veya gün içinde bebeklerine bağlı hissederlerken bu süre bazı erkeklerde biraz daha uzayabiliyor. Bu tamamen normal.
Geçmişte araştırmacılar, yeni doğan bebekle hemen bir bağ kurmak için ilk birkaç gün çok fazla zaman geçirmenin önemli olduğunu düşünürken şimdi bu bağ kurmanın zamana bırakılması gerektiği düşüncesi hakim. Çünkü doğumdan hemen sonra tıbbi nedenlerle bebeklerinden ayrılan ebeveynler de yakın, sevgi dolu ilişkiler geliştirebiliyor.
Ebeveyn-çocuk bağı, günlük bakım yoluyla zamanla güçlenir. Bunun yanında ten tene kucaklaşmak da iyi bir seçenek. Bu dokunuş hem sizi hem de bebeğinizi yatıştırır. Bakışarak onunla konuşun ve şarkı söyleyin. Her gün onunla oynayın. Bebeğinizi yürüyüşlerde veya günlük rutininizi yaparken kanguruda taşıyın.
Eşinizin emziriyor olması ebeveynlik döngüsünün dışında olduğunuz anlamına gelmez. Bebek beslendikten sonra gazını çıkararak, ona şarkı söyleyerek, onunla oynayarak veya sadece onu tutarak devralabilirsiniz.
Bebeğinizden uzak hissetmeye devam ederseniz ve bağlanma duygularınızı teşvik etmeye yönelik çabalar işe yaramıyorsa bir psikologtan yardım alabilirsiniz. Uzmanlar son zamanlarda doğum sonrası depresyonun babaları da etkileyebileceğini fark etmeye başladı. Amerikan Pediatri Akademisi'ne göre, yeni babaların yüzde 10'a kadarında baba doğum sonrası depresyonu gelişiyor.
